تاثیر بوستان های شهری بر میزان انتشار ذرات معلق pm10 با استفاده از نرم افزار gis

چکیده زمینه و هدف : توسعه فضای سبز در داخل و حاشیه شهرها و احداث بوستان های شهری بهترین راهکار جهت بهسازی محیط شهری به شمار می رود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فضای سبز بوستان لاله در کاهش میزان انتشار ذرات pm10 و مقایسه آن با محیط پیرامون می باشد. بوستان لاله با وسعت تقریبی 35 هکتار و قدمت 45 ساله در منطقه 6 شهرداری تهران واقع شده و از پارک های مطرح درسطح منطقه می باشد. روش بررسی : ابتدا 16 ایستگاه جهت نمونه برداری میدانی در بوستان و محیط پیرامون آن تعیین و میزان ذرات معلق pm10 و برخی پارامترهای اقلیمی از جمله دما، رطوبت، سرعت و جهت باد، طی1 سال هرماه در دو نوبت صبح و عصر، در آن ها مورد سنجش قرار گرفت. سپس  نحوه انتشار مقادیر میانگین فصلی pm10  با استفاده از نرم افزار gis بررسی گردید . در نهایت به منظور تعیین رابطه  تغییرات غلظت آلاینده ها با افزایش فاصله، میدان مرکزی پارک به عنوان مبدا و میدان فاطمی به عنوان ایستگاه شاهد (آلوده ترین مکان) در فاصله 3000 متری از مبدا، در نظر گرفته شد و اندازه گیری هایی در سه ایستگاه به فواصل 200، 700 و 1100 متری از مبدا صورت گرفت و بهترین معادله حاکم بر  روند تغییرات غلظت آلاینده ها نسبت به فاصله،  توسط نرم افزار table curve تعیین و منحنی های آن توسط نرم افزار matlab رسم گردید. یافته ها و نتایج :  نتایج نشان داد که با فاصله از مبداء میزان pm10 در فصول مختلف روند افزایشی داشته (در  بهار 11%، تابستان 66/25%، پائیز 5/42% و در زمستان 06/31%) و در  نزدیکی ایستگاه فاطمی این روند ثابت می گردد. همچنین در ایستگاه های درون پارک غلظت آلاینده  pm10 کمتر از ایستگاه های محیط اطراف می باشد .